Soms merk je door de dingen die er gebeuren dat je eigenlijk iets heel bijzonders verloren heb.
Zo bijzonder dat je ook zeker weet dat je het nooit meer zult vinden.
Een bijzonder persoon die hele bijzondere dingen deed en die je het gevoel gaf bijzonder te zijn. ....
En dan...... Pffffff weer dat gemis.
Weer dat gevoel van die kou om je heen.... Die brandende tranen in je ogen......
Dan vraag je jezelf toch af: zal het ooit weer bijzonder worden.
Want hoe bijzonder velen ook zijn, dat ene bijzondere zul je niet meer voelen.
Dat was voorbestemd aan die ene bijzondere persoon.
Jouw grote liefde.......
