Leven en Dood

Leven en Dood



De schok was groot toen ik zaterdag op mijn werk kwam.

Heb je het al gehoord ? werd er gevraagd!

Ik natuurlijk met een verbaaste blik geantwoord, "Wat moet ik gehoord hebben"??


"Het zoontje van J.. en F.. is verdronken....."


Mijn ogen werden groot , mijn hand sloeg voor mijn mond en ik dacht dat mijn hart stil stond.

Wat een vreselijk nieuws, dit kan toch niet, een jochie van 31/2 , achter hun huis verdronken..... De verslagenheid op het werk was groot.

Naaste collega`s van F.. liepen rond met betraande ogen ,naaste collega`s van J.. werden persoonlijk op de hoogte gesteld.

Managers kwamen opdraven om de collega`s te steunen en te troosten.

Dit soort berichten wil je niet horen , laat staan meemaken.



s`Avonds toen ik thuis was , kon ik niks anders doen dan alleen maar aan het verdriet denken die J.. en F.. en natuurlijk hun dochter zouden voelen.

Nooit meer die gierende lach horen , die ondeugende ogen zien, nooit meer van die warme plakkerige handen in jouw handen voelen, nooit meer zo`n heerlijke knuffel van je kind.

Dit is echt het ergste wat je als ouder kan overkomen, de dood van je kind, je kind die verwekt is uit liefde en opgroeide in liefde.

Zoveel verdriet is bijna niet te dragen.

Ik heb er een behoorlijk traantje om gelaten.



Mijn vrije zondag en maandag gaan voorbij met flarden gedachten aan die kleine man en dinsdags op mijn werk spreek ik een aantal collega`s die er die zaterdag niet waren.

Ook zij waren net als ik overdonderd en geschokt.

We hebben namens de hele afdeling een kaart gestuurd .

Ondertussen was de Rouwkaart van F.. binnen gekomen , wat hebben ze dat ongelooflijk mooi gedaan.



Op de voorkant een foto van de waterkant met de twee laarsjes van F.. op de steiger waar hij met zijn vader had zitten vissen , en waar hij verdronken is .

Aan de binnenkant een foto van F.. met de tekst dat hij" geen ventje is maar F..", lekker genietend met een emmer en zand.

"Hij genoot met volle teugen van het leven , soms met zulke grote teugen dat hij zich erin verslikte".

Wat een prachtige tekst.

Er zat ook een extra blad in waarin stond wat er gebeurd was, en wat er gedaan was om zijn leven te redden, als je die tekst zit te lezen dan staan de haren op je arm rechtovereind, wat een ongelooflijke toestand is dat geweest.

Ik heb veel respect voor J.. en F.., zoals ze ermee omgaan , wat ze doen en vooral , hoe ze de anderen erin betrekken.

Ik heb vooral veel respect voor het feit dat ze alles regelen zoals ze zijn , liefdevol en vooral samen.



Ik wens ze dan ook heel veel kracht, liefde en samenzijn in deze moeilijke tijd, aan steun zal het ze niet ontbreken , dat heb ik wel gemerkt op het werk.



Lieve F.. , je was nog maar zo klein en had nog een heel leven voor je .

Ik hoop dat je het net zo gezellig zal hebben in de hemel , want daar zul je vast wel zijn , als dat je had in je aardse bestaan.

Lieve F.., Rust zacht...........


Note: uit respect voor mijn collega`s heb ik hun namen verkort.