Het is weer zo'n dag.
Zo'n dag dat jouw gevoel na een emotionele gebeurtenis weer omhoog komt.
Zo'n dag dat je verwacht van de mensen om je heen iets te horen maar je telefoon blijft stil.
Zo'n dag dat muziek van heel lang geleden beelden laat zien waarvan de tranen in je ogen opwellen en het gemis aan de personen waaraan je die muziek gekoppeld hebt weer omhoog komt.
Het is weer zo'n dag waarin je foto's bekijkt en de mooie plaatjes die je ziet een grote glimlach tovert op je gezicht en je verwarmt in je hart.
Het is weer zo'n dag dat oude bewaarde mails gelezen worden en je het gevoel herkent waarmee het toen geschreven of gelezen is.
Het is weer zo'n dag dat je van alles wil doen maar er niets uit je handen komt.
Het is weer zo'n dag dat je alleen maar kunt denken aan hoe het was, hoe het kon gebeuren en aan hoe, door het opnieuw te beleven alle puzzelstukjes in elkaar vallen.
Het is weer zo'n dag dat je je gevoel een nieuw plekje moet geven en je je gaat klaar te maken voor de rest van de dag.
Het is weer zo'n dag.
Zo'n dag die er steeds minder vaak is, maar er na een emotionele gebeurtenis wel komt.
En er voor zorgt dat alles weer eens op de juiste plek gezet wordt.
En toch merk ik dat een, het is weer zo'n dag ,ook heel snel weer voorbij gaat en ik me opgelucht en lichter op maak voor een nieuwe dag.
Het was weer zo'n dag ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten