Zindering

Ik bedoel "Restaurant Zindering" in Utrecht. 

Mijn neefje werkt daar als leerling en wij, zijn moeder en ik zijn daar gaan eten om te proeven wat hij geleerd heeft en om te zien wat hij precies doet in de keuken.

Mijn neefje, 21 jaar geleden werd hij geboren. Ik zie me nog met zijn broer, Cowboy hoed op zijn hoofdje, het ziekenhuis in lopen. Onderweg waren we zijn naam aan het oefenen, ik dacht, dat is leuk binnen komen. 

"Hoe heet je broertje? Uhhm hij wist het niet meer. 
Rrrroobbbiinnnn ...Ohhh jaaa
Toen we binnen kwamen lag zijn moeder in bed trots te liggen zijn met haar pasgeboren baby.

Robin groeide op als een lieve zachtaardige jongen die altijd wat in de schaduw van zijn oudere broer heeft gestaan, maar Robin was Robin, die deed zijn ding en trok zijn eigen plan.

Toen hij klaar was met zijn middelbare school wilde hij beroepsmilitair worden, dat leek hem geweldig en ging in opleiding. Helaas was zijn lichaam niet gebouwd op lange marsen, slapen op de grond en veel sporten (ondanks het feit dat hij al jaren voetbal speelde ) en al vrij snel kreeg hij klachten die maar niet over gingen. Na twee jaar proberen, over grenzen gaan en doktoren moest hij met pijn in zijn hart zijn opleiding verlaten. Maar ja, wat dan...Dit was zijn droom en verder vond hij eigenlijk niets leuk.

"Ga dan een jaar werken" zeiden zijn moeder en ik. Ja, dat wil ik wel, maar waar?? Eigenlijk bestaat het gevaar dat als je een jaar gaat werken er ook geen opleiding meer komt. 

Dus bedachten mijn dochter en haar vriend die beiden in een groot hotel werkten, wordt kok, dan kun je werkend leren, Ja Robje zei mijn dochter, 4 dagen werken en 1 dag school .
Nu was Robin niet zo'n hele goede eter, 
eigenlijk best wel een hele slechte 
( hij leefde op broodjes chocopasta en hamburger) dus kok worden leek hem niet zo'n goed idee, als kok moet je immers alles proeven 😱

Uiteindelijk na veel gepraat heeft hij de stap genomen om kok te worden en nu na twee jaar bikkelen met lange dagen, pijnlijke voeten, leren proeven, korte nachten en heel veel lol doet hij het hartstikke goed en zit zijn tweede jaar er bijna op.

Het eerste jaar als leerling kok was zwaar, hard werken en veel stouwen maar dit tweede jaar leerde hij echt, echt koken.Geen zakjes open knippen en opwarmen maar echt koken. Koken met verse ingrediënten en alles zelf bereid. 

Koken voor mensen die naar het theater gaan en voor aanvang van een voorstelling van een goede maaltijd willen genieten. 
En dat kun je daar in Restaurant Zindering. 
Nooit geweten trouwens dat je daar ook zo naar binnen kan lopen om te eten.

Wij, zijn moeder en ik hebben vanavond mogen genieten van een culinair hoogstandje, voor een groot deel bereid door mijn neefje en wat was het lekker. 

Hij had een vijf gangen menu van de zomerkaart voor ons gemaakt en alles zag er niet alleen tiptop uit maar het smaakte ook subliem. 
Wat heeft hij daar veel geleerd en ik kan wel zeggen als ik hem daar zo zag staan dat ik echt trots op hem ben. 

Nog twee weken werken zei hij tijdens het koffie drinken, dan gaat het restaurant 4 weken dicht en dan zit ook gelijk mijn tweede jaar er op. 
Hij mag dan heerlijk gaan genieten van een welverdiende vakantie.

Zijn derde jaar als leerling gaat hij iets meer "culinair" stouwen in een pas geopend hotel in Utrecht,  nu met de kennis van echt koken wat hij geleerd heeft van het tweede jaar.

Hij komt er wel, mijn neefje. 

Ik geloof oprecht dat hij met alle leer/werkervaring die hij opdoet in de verschillende horeca bedrijven een glorieuze toekomst als chef-kok tegemoet kan gaan, en dat voor iemand die nooit iets lustte.

Trots op jou ❤️